YAKINLIK = Sıfır Mesafesi - Laleper Aytek
YAKINLIK = Sıfır Mesafesi
“Yakınlaşıyorum çünkü iyi fotoğraflar çekmek istiyorum” derken Eugene Richards, sanki Robert Capa’nın “eğer fotoğrafınız yeterince iyi değilse, yeterince yakın değilsinizdir” cümlesine bir gönderme yapmaktadır.
Yakınlaşmak, yakın olmak, yakınında olmak, yakın(ın)dan bakmak ve içerdekini de görebilmek bir aşamada galiba fotoğrafçıların en temel dertlerinden biri... olmak zorunda. Eğer fotoğrafı hayatınızın sizden ayrılmaz, gerçek bir parçası yapma gibi bir derdiniz, bir onsuz olamama haliniz ve hatta yastığızın altında fotoğraf makinenizle uyuma isteğiniz varsa. Yani vizör sizin aynı zamanda hem eliniz, hem kolunuz, hem mideniz, hem ayaklarınız, hem gözünüz, hem kalbiniz ve hem de beyninizse.
İşte o zaman neredeyse mutlak bir yakınlıkta yani sıfır mesafesinde kalmak kaçınılmaz görünüyor (hem fotoğrafa hem de kendinize).
Görüntü sizi bir yerlere sürüklerken, eliniz ayağınız kesiliyor, hiçbir şey düşünemiyor ama bir tek “o” an’a, “o” insana doğru adeta kilitlenerek yol alıyorsanız yakınlaşmaya başlamışsınız demektir.
Buluşma anı sabır gerektirir, yansıtmayı içinizi, gölgelememeyi kendinize ait olanları ve olabildiğince açıklığı -ki bu katılmaktır hem fotoğrafa, hem de hayatın kendisine. Karşınızdakinin yaşamına karışmayı, onunla konuşmayı, şakalaşmayı ve paylaşmayı gerektirir. Fotoğraf bunlara ihtiyaç duyar.
“Bir insana gidip sizin fotoğrafınızı çekebilir miyim derseniz pek başarılı olamazsınız, çünkü insanlar rahatsız edilmek istemezler. Onun yerine o insanlara, onların hayatları hakkında bilgi almak istediğinizi ve buna gerçekten önem verdiğinizi gösterebilirseniz işte bu bir ilk adım” olabilir. (1)
Bir karşılıklılık hali,
Bir tür sevgililik,
İçerden bir bakış,
Gözlerimi kaçırmadan,
Kalbimi uzaklaştırmadan,
Kendime de, karşımdakine de “yeterince yakın mıyım?” sorusunu her adımda sorarak.
Çünkü; izleyici “o” fotoğrafa (ya da “o” insana)
ancak fotoğrafçının ;
· yakınlaşabildiği kadar yakınlaşabilir,
· hissedebildiği kadar hissedebilir (belki farklı ama o kadar- çünkü ancak kendimiz kadarını, kendimizdeki kadarını aktarabiliriz hayata , fotoğrafaya da bir insana...)
baktığı kadar fotoğraf da size bakar,
Laleper AYTEK
www.laleperaytek.com
Uyarı:Sitemizde yer alan yazılar yazarlarından izin alınarak yayınlamakatdır
Comment Form under post in blogger/blogspot